معنی مأمور کردن - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(دَ تَ)

بی امید کردن. (ناظم الاطباء). نومید کردن. ناامید ساختن

(زَ دَ)

و رجوع به مأوا کردن شود

(شَ شُ دَ)

آباد کردن و اصلاح کردن و مرمت نمودن و آراسته کردن، مسکون نمودن. (ناظم الاطباء)

گماشتن، منصوب کردن گماردن مامور ساختن

ناواندن مست کردن بسبب نوشانیدن خمر

آباد کردن آبادان ساختن

مست کردن، نشئه کردن، خمار کردن، خمارآلوده کردن

آباد کردن، آبادان ساختن، عمارت ساختن، معمورگردانیدن، دایر کردن، آبادان ساختن
متضاد: خراب کردن، ویران ساختن، بایر کردن

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما